Marlies: ‘door Roxy ga ik vaker zelfstandig op stap’

Marlies en Roxy vormen samen een van de veertien teams die we als Stichting De Hond Kan De Was Doen op dit moment ondersteunen met hun opleiding. Ze zijn al een eind op weg in hun teamtraining. Nadat ze vorig jaar september de basistest met succes hebben gedaan, gaan ze gestaag door voor de teamtest, de volgende mijlpaal.

De afgelopen tijd zijn ze druk geweest met het oefenen met de geleidebeugel en de fietskar.’De geleidebeugel zorgt ervoor dat ik zekerder ben in het zelfstandig op stap gaan. Roxy zal namelijk naast me lopen om ongecontroleerde bewegingen van mij op te vangen, waardoor ik sneller kan corrigeren,’ vertelt Marlies.

Geleidebeugel

‘Vlak nadat we de basistest hebben gedaan, heb ik de geleidebeugel besteld zodat we hiermee konden gaan oefenen. Roxy gaf geen kick toen ik de beugel voor het eerst bij haar omdeed. In het begin was Roxy nog wel wat angstig doordat ze ineens het gewicht van de beugel met zich meedroeg. Momenteel gaat het hartstikke goed! Als ik naar het ziekenhuis moet of wanneer ik een bestuursvergadering heb, helpt Roxy mij een weg te vinden.’

Fietskar

‘De fietskar is iets wat ik al langer wilde, nu is het dan eindelijk zover. Momenteel gaat de kar achter de fiets van mijn vriend, maar deze maand, januari, krijg ik zelf een nieuwe driewielfiets zodat de fietskar ook achter mijn fiets bevestigd kan worden.
Het was de bedoeling dat ik eerst de hondenkar enkele weken in mijn huis zette, zodat Roxy kon wennen terwijl ik haar eten gaf in de hondenkar. Nadat dit goed ging, mochten we gaan oefenen met fietsen met de hondenkar. We begonnen eerst met kleine stukjes fietsen zonder tussenstop. Inmiddels springt Roxy uit zichzelf in de hondenkar als ik dat aan haar vraag.’

‘De feestdagen waren wat nerveus vanwege Roxy’s enthousiasme, maar ook met vertrouwen hebben we de feestdagen doorgebracht. Bij het kleine nichtje van mijn vriend hield ik Roxy even vast, zodat Roxy en het meisje even aan elkaar konden snuffelen/wennen. Aan het einde van de avond liepen ze allebei gewoon rustig langs elkaar heen. Dit maakte mij een trots baasje!’