Een treurig bericht
Assistentiehond Butler is verdrietig, zo schrijft hij in zijn blog op Facebook. ‘Eigenlijk zijn we allemaal verdrietig. Want mijn lieve zusje Choco Toffee is weer terug naar haar eigen moeder en komt niet meer terug.
Butler is verdrietig
‘Toffee kon al best veel en leerde ook snel. We hadden samen veel lol en iedereen vind haar hartstikke lief. Ze ging zelfs bij mij op mijn kussen liggen. Het is me nog nooit overkomen dat er een meisje spontaan zo dicht tegen me aan kwam liggen. Het duurde niet lang want Toffee wilde graag spelen en druk doen, met mij wel te verstaan. Ik zag het wel zitten, zo’n vrolijke meid om me heen.’
‘Het kon gewoon niet meer stuk. Maar dat kon toch wel, toen we te horen kregen dat Toffee door omstandigheden geen assistentiehond zou kunnen worden en mij niet zou kunnen opvolgen. Ik schrok en zag dat vrouwtje verdrietig werd. Ik begreep het niet, maar ging heel dicht tegen vrouwtje aan zitten. Dat doe ik altijd als ze verdrietig is of veel pijn heeft. Toffee’s pleegmoeders Ans en Gerie waren ook al verdrietig en nu wist ik het. Ik begreep echt niet dat Toffee weg zou gaan. Maar het is echt waar …’