Resa, 13 jaar: ‘Super blij met Bruno’
Resa heeft de spierziekte SMA type 2
Ze is 13 jaar en zit door haar ziekte in een elektrische rolstoel. Bruno is haar assistentiehond in opleiding. Dat geeft Resa veel meer zelfstandigheid, want Bruno helpt haar met persoonlijke verzorging en begeleiding. Dankzij de financiële steun van de Stichting De Hond Kan De Was Doen wordt Bruno opgeleid tot ADL-hond. Resa deed dit najaar verslag van de vorderingen van Bruno.
Spierziekte SMA type 2
‘Nou ik ben dus Resa. Ik zit in de 4e klas van het gymnasium. Door mijn spierziekte SMA type 2 zit ik in een rolstoel en is het voor mij moeilijk om spullen te pakken en bijvoorbeeld deuren open te maken. Ik kan niet staan of lopen. En heb de hele dag hulp nodig bij mijn persoonlijke verzorging en begeleiding. Ik vind het geweldig om een hond te hebben die mij daarmee kan helpen. Daarom hebben wij vorig jaar onze hond Bruno als pup gekocht.
Die mooie hond op de foto, dat is Bruno, mijn hulphond in training! Het is een Golden Retriever en hij is nu 1 jaar oud.
Financiële steun van de Stichting De Hond Kan De Was Doen
Dankzij de financiële steun van de Stichting De Hond Kan De Was Doen kan ik mijn eigen hond opleiden tot ADL hond.
Ik ben zo blij dat ik samen met Bruno, en mijn moeder, de trainingen kan doen via Stichting Bulters Mekke.
Bruno betekent voor mij een stuk zelfstandigheid die ik zonder hem niet zou hebben. Op mijn leeftijd wil je graag zelf naar de winkel kunnen, of naar de bibliotheek of gewoon even alleen zijn in je kamer. Met Bruno kan dat nu. Hij kan spullen voor me pakken als ik iets nodig heb of als ik iets laat vallen. Nu ben ik niet meer alleen afhankelijk van mijn ouders, zusje of vriendinnen die dan iets voor me moeten pakken. Bruno zorgt ervoor dat ik me niet alleen voel, hij is altijd bij me. Dat is een heel fijn gevoel.
De training van Bruno gaat goed
Het trainen gaat erg goed. Bruno vind het leuk om met me te trainen, dan krijgt hij altijd veel snoepjes. En voor snoepjes wil hij alles doen, het is een echte Golden retriever.
Soms is hij nog wat speels en snel afgeleid, maar hij is ook nog maar 1 jaar. Wat hij nu al voor me kan doen, is reuze knap. Hij kan de deur open maken en bijv een pen van de grond pakken. Soms neemt hij de pen nog mee naar zijn mand, maar meestal geeft hij de pen wel aan mij. Ik ben heel benieuwd hoe het over een jaar zal zijn.
Ik wil de Stichting De Hond Kan De Was Doen heel erg bedanken dat zij dit allemaal voor mij en Bruno mogelijk maken!!!’