Ga naar hoofdinhoud

Butler komt op voor collega’s

Foto Butler
Butler komt op voor collega’s

Als we op pad kunnen gaan zijn we in onze hum. Butler en ik op missie voor het goede doel. We krijgen regelmatig de vraag bij de stichting De Hond Kan De Was Doen, of ik met Butler langs wil komen om te vertellen over het werk van de stichting en wat Butler betekent in mijn dagelijks leven. Ik vertel dan over zijn bijzondere taken als Mantelzorg4voeter, die voor hem zo gewoon lijken. Zoals het mij blijft boeien hoe hij onvermoeibaar voor mij gaat, zie ik vaak dat de mensen waar ik voor spreek niets eens bij benadering weten wat Butler kan. Andere mensen pinken een traantje weg en zijn geraakt door de grenzeloze liefde en trouw tussen hond en mens.

Ik vind het fantastisch de kans te hebben om meer mensen bewust te maken van de belangrijke taak van de assistentiehond. Maar uiteraard doe ik dit niet voor mezelf. Vanaf het moment dat Butler in mijn leven kwam wist ik dat wij als team veel meer zouden kunnen betekenen. Buiten onze hechte band en perfecte samenwerking die wij hebben opgebouwd kon ik niet anders als hier meer mee doen. Mensen die een assistentiehond nodig hebben maar naast het net vissen omdat er domweg geen centen zijn, is té triest. Butler en ik besloten vrijwilligerswerk te gaan doen.

Mantelzorg4voeter, Butler is buiten mijn maatje, die helpt met praktische en emotionele zaken ook mijn motivator voor de stichting. Met hem ga ik te veld en spreek, over de mooie en minder mooie dingen van het leven met een beperking. Fantastisch gevoel om te kunnen meewerken aan zo’n mooie uitdaging. Het lastige verhaal over de zoektocht naar geldelijke middelen om collega assistentiehonden te realiseren. Samen met collega’s, allen vrijwilligers van de stichting De Hond Kan De Was Doen zijn we hier dagelijks mee bezig. Continue op zoek naar mogelijkheden om meer mensen te kunnen helpen naar een stuk onafhankelijkheid. Er komen veel aanvragen binnen, praktisch dagelijks, soms meerdere per dag. Aanvragen met verhalen die je niet loslaten. Volwassenen en kinderen die variëren van PTSS honden tot epilepsiehonden, Maar ook honden voor mensen met autisme, mensen waarvan we weten dat zij enorm geholpen zouden zijn met de steun en hulp van een assistentiehond. Zij mailen ons vol hoop, en vaak is daar dan ook veel moed voor nodig geweest voordat ze überhaupt durven te schrijven. Dan wil je helpen en niet teleurstellen, met een antwoord over een lange wachtlijst. Dat is zo verdraaide moeilijk.

Daar lig ik wakker van. Ik weet hoe het is te leven met beperkingen en dan een Butler naast je te hebben. Geen geld zegt de zorgverzekeraar vaak. Er moeten keuzes gemaakt worden. We zouden iedereen willen helpen. Onmogelijk. Hiervoor is geld nodig. Ik zou iedere dag het land in willen gaan en willen spreken om mensen te zoeken die willen helpen, maar helaas laat mijn beperking dat niet toe. Iedere keer als ik denk nu gaat het weer, gebeurt er weer wat. Hoe ongelooflijk irritant. Maar zodra het effe kan gaan we weer te veld, en is Butler weer in zijn sas. Hij pakt zijn rol en kent het verhaal. Hij helpt helpen, op zijn eigen manier. Als ik vraag aan hem; Butler, fotosessie! dan gaat hij direct zitten in de modellen pose. Hij weet zijn rol perfect te vertolken.

Recent heeft Butler het Ministerie van VWS bezocht, om op te komen voor zijn collega-assistentiehonden, er moeten er meer komen! Hij werd er hartelijk ontvangen en samen hopen we een mooie ingang te hebben gevonden om meer mensen te kunnen gaan helpen.

Back To Top